Czym możemy leczyć

Pacjenci docierający do Studia Uśmiechu bardzo często pytają o to jaki aparat stosuje doktor w trakcie leczenia. Wychodząc naprzeciw tym pytaniom spieszymy z krótkim omówieniem jakie rodzaje aparatu możemy stosować w leczeniu ortodontycznym.

Najprostszym, podstawowym rozdziałem aparatów dokonujemy na podstawie ich mocowania – czy aparat zamocowany jest na stałe, czy mamy możliwość jego zdejmowania w trakcie leczenia.

Aparaty ruchome (wyjmowane) – to głównie aparaty zbudowane z akrylowych płytek z metalowymi łukami, sprężynami oraz śrubami. Najczęściej stosowane są w leczeniu dzieci w trakcie posiadania uzębienia mlecznego lub mieszanego (zęby stałe i mleczne), ale wyjmowane aparaty można używać również u dorosłych przy niewielkich wadach zgryzu lub jako tzw. retainery ruchome – czyli aparaty utrzymujące efekty po leczeniu aparatem stałym. Każdy taki aparat jest tworzony i dopracowany indywidualnie dla każdego pacjenta przez technika dentystycznego w laboratorium. Klasyczne tego typu aparaty to tzw. Płytka Schwarza z jego licznymi modyfikacjami, aparat Twin-Block czy retainery. Obecnie na rynku istnieją również aparaty wyjmowane w postaci szyn tłoczonych – często stosowane jako aparaty retencyjne(szyna Essix), od jakiegoś czasu również jako forma leczenia ortodontycznego chociaż wymagająca dużego nakładu pracy przy poważniejszych wad zgryzu. Bardzo ważne jest stosowanie tych rodzajów aparatów przez odpowiednią ilość czasu w ciągu dnia.

Aparaty stałe – czyli mocowane do zębów za pomocą różnego rodzaju klejów czy cementów. Nie ma możliwości zdejmowania takiego aparatu przez pacjenta. Jego demontaż odbywa się w ramach wizyty w gabinecie.

Dalszy podział aparatów stałych polega na ustaleniu grubości zastosowanego luku:

• aparaty grubołukowe – czyli takie aparaty, które najczęściej montowane są na podniebieniu i służą do poszerzania łuków (np.: Quad-Helix, Nance, Goshgarian).
• aparatu cienkołukowe, na które standardowo składają się zamki, rurki lub pierścienie oraz łuk. Obecnie stosuje się zamki oparte na zamyśle Edgewise – czyli ze slotem poziomym.

Mając na myśli aparat stały zazwyczaj mówimy właśnie o aparacie stałym cienkołukowym. Rozwój ortodoncji doprowadził do dalszego podziału takich aparatów na aparaty klasyczne z ligaturami (gumeczki) oraz aparaty samoligaturujące (z klapką). Różnica w tych aparatach polega na różnym mocowaniu łuku, który jest zazwyczaj elementem aktywnym aparatu, w slocie zamka, który przyklejony jest do zęba i przekazuje siły ortodontyczne na nasze uzębienie. Oczywiście za tym drobnym szczegółem kryje się pewna różnica w mechanice i przebiegu poszczególnych faz leczenia. Obecnie wybór stosowania zamków klasycznych lub samoligaturujących zazwyczaj związany jest z wybraną przez ortodontę techniką leczenia – rodzaj aparatu ma tutaj niewielkie znaczenie w kwestii osiąganych efektów. Pozostaje jeszcze kwestia z jakiego rodzaju materiału zostają stworzone zamki – tutaj mamy do wyboru zamki standardowe-metalowe, zamki metalowe-rodowane oraz zamki wykazujące się dużą estetyką – szafirowe, kryształowe.

Dodatkowo w ramach aparatów stałych cienkołukowych mamy również do wyboru aparaty lingualne, czyli takie, których zamki mocowane są na zębach od strony jamy ustnej. Wymagają do tego zastosowania odpowiednich łuków. Zamki językowe obecnie są najdroższymi zamkami stosowanymi powszechnie w ortodoncji.

Mam nadzieję, że podstawowe omówienie podziałów aparatów ortodontycznych chociaż w małym stopniu rozjaśniło Państwu kwestie dostępnych opcji leczenia ortodontycznego. Należy pamiętać, że ostatecznie warto zaufać doktorowi, w kwestii doboru odpowiedniego aparatu do danego przypadku zgryzu w zależności od wieku, sumienności i wielkości wady. Wszak każdy z aparatów ortodontycznych jest tylko narzędziem wykorzystywanym wspólnie przez lekarza i pacjenta w celu wyleczenia wady zgryzu i uzyskania pięknego uśmiechu.